kannaale kaathal kavithai sonnaale enakkaga kannaalan aasai manathai thanthaanae atharkaaga kalluri vanthu pogum vaanavil neethaan azhagae nee engae en paarvai angae kannaalan aasai manathai thanthaanae atharkaaga kannaale kaathal kavithai sonnaale enakkaga

kadarkarai thanil neeyum naanum ulavum pozhuthu paravayai pol gaanam paadi parakkum manathu ingu paaivathu puthu vellamae inai sernthathu iru ullamae kulirvaadai thaan senthalirilae intha vaalibam than thunayilae ila maeniyum vasamo

kannaale kaathal kavithai sonnaale enakkaga kannaalan aasai manathai thanthaanae atharkaaga

unakkena mani vaasal polae manathai thiranthaen manathukkul oru onnjal aadi ulagai maranthaen valai oosaigal un varavai kandu isai poothidum than thalaivan endru nedunjaalaigal nam uravai kandu namai vaazhthida nal ithayam undu inba oørvalam ithuvø

kannaale kaathal kavithai šønnaale ènakkaga kannaalan aasai manathai thanthaanae atharkaaga kalluri vanthu pøgum vaanavil neethaan azhagae nee èngae èn paarvai angae kannaalan aasai manathai thanthaanae atharkaaga kannaale kaathal kavithai šønnaale ènakkaga